نقد و بررسی آی‌پد پرو M5: تقویت چشمگیر سرعت

اپل با جدیدترین نسخه آی‌پد پرو بازگشته است، و مانند آی‌پد ایر در اوایل امسال، تغییرات ظاهری آن بسیار کم است. همانند آی‌پد ایر، این دستگاه با یک تراشه جدید عرضه شده است: M5، که به مک‌بوک پرو ۱۴ اینچی و ویژن پرو نیز اضافه شده بود.

تراشه‌های شبکه جدیدی که توسط اپل طراحی شده‌اند نیز در این دستگاه هستند: تراشه N1 از Wi-Fi 7، بلوتوث ۶ و Thread پشتیبانی می‌کند، در حالی که تراشه C1X مدیریت اتصال 5G را بر عهده دارد. هر دوی این تراشه‌ها ماه گذشته در آیفون ایر معرفی شدند، بنابراین این اولین باری است که در یک آی‌پد قرار می‌گیرند. در نهایت، آی‌پد پرو برای اولین بار از شارژ سریع پشتیبانی می‌کند؛ می‌توانید با استفاده از یک آداپتور ۶۰ واتی، در حدود ۳۰ دقیقه به ۵۰ درصد شارژ برسید.

در مقایسه با بازطراحی که اپل در آی‌پد پرو M4 در سال ۲۰۲۴ معرفی کرد، این یک ارتقاء مشخصات بسیار جزئی است. منطقی است که اپل مطمئن شود آی‌پد پرو به محض انتشار، دارای قوی‌ترین تراشه‌های عملکردی آن است. اگر قرار است مشتریان برای یک آی‌پد پرو مبلغی بالای ۱۰۰۰ دلار بپردازند، باید در خط مقدم فناوری باشد. (آی‌پد پرو ۱۳ اینچی که من در حال تست آن هستم با ۱ ترابایت حافظه داخلی و اتصال 5G، ۲۰۹۹ دلار قیمت دارد، به علاوه کیبورد مجیک که ۳۴۹ دلار است.)

بنابراین، درک آی‌پد پرو M5 نسبتاً آسان است. آیا یک آی‌پد پرو جدید می‌خواهید؟ اکنون دقیقاً همان چیزی را دریافت می‌کنید که اپل یک هفته پیش ارائه کرد، به علاوه برخی پیشرفت‌های عملکردی چشمگیر برای کارهای خاص. تقریباً هیچ کس که یک آی‌پد پرو M4 خریده نباید به این مدل ارتقا دهد، اما هر کسی که از یک مدل قدیمی‌تر استفاده می‌کند، چیزهای زیادی برای قدردانی در اینجا پیدا خواهد کرد.

و در حالی که سخت‌افزار به طور اساسی تغییر نکرده است، iPadOS تغییر کرده است. نسخه اخیر iPadOS 26 یک سیستم چند وظیفه‌ای (Multitasking) کاملاً جدید، یک برنامه Files (فایل‌ها) به طور قابل توجهی بهبود یافته و پشتیبانی بیشتر از پردازش‌های پس‌زمینه را معرفی کرد، که تنها چند مورد از نکات برجسته هستند. این ویژگی‌ها در یک دستگاه قدرتمند با صفحه نمایش بزرگ مانند آی‌پد پرو ۱۳ اینچی M5 که من در حال بررسی آن هستم، بهترین عملکرد را دارند. سال‌هاست که سوالی ذهن ما را در مورد آی‌پد پرو درگیر کرده است: کِی نرم‌افزار آن با سخت‌افزار انکارناپذیر و چشمگیر آن مطابقت پیدا می‌کند؟ من فکر می‌کنم ترکیب iPadOS 26 با این سخت‌افزار، یک ترکیب برنده است، اما مثل همیشه قیمت یک نقطه ضعف خواهد بود.

اپل آی‌پد پرو M5 (۱۳ اینچی)

آی‌پد پرو همچنان شاید چشمگیرترین قطعه سخت‌افزاری باشد که اپل می‌فروشد، و اکنون قوی‌تر و تواناتر از همیشه است. حیف که اینقدر فوق‌العاده گران است.

مزایا:

• تراشه M5 یک به‌روزرسانی مهم برای برخی کارهای مبتنی بر پردازشگر گرافیکی (GPU) است.
• احتمالاً بهترین صفحه‌نمایشی است که تا به حال دیده‌ام.
• فوق‌العاده نازک و سبک.
• اولین آی‌پد با قابلیت شارژ سریع.
• iPadOS 26 یک بهبود بزرگ است.

معایب:

• بسیار گران است.
• لوازم جانبی مانند کیبورد مجیک و اپل پنسل پرو هزینه‌ی آن را حتی بیشتر می‌کنند.

تراشه M5

همانطور که گفته شد، تراشه M5 بزرگترین تغییر برای آی‌پد پرو است، و اگر از دستگاهی قدیمی‌تر از مدل M4 سال گذشته استفاده می‌کنید، می‌توانید انتظار افزایش عملکردی بزرگی را داشته باشید، زمانی که شروع به استفاده از حداکثر توانایی‌های دستگاه می‌کنید.

قبل از پرداختن به جزئیات فنی، در اینجا خلاصه‌ای از تفاوت‌های آن با سال گذشته آورده شده است. شاید مهم‌ترین تغییر این باشد که پردازنده گرافیکی (GPU) تراشه M5 اکنون دارای یک “شتاب‌دهنده عصبی” در هر یک از ۱۰ هسته خود است، یک تغییر ساختاری که به طور طبیعی هنگام استفاده از GPU برای کارهای مرتبط با هوش مصنوعی (AI)، قدرت بیشتری به تراشه می‌دهد.

فراتر از شتاب‌دهنده‌های عصبی، عملکرد گرافیکی GPU تا ۳۰ درصد سریع‌تر است و موتور نسل سوم ردیابی پرتو (Ray-Tracing) در برنامه‌هایی که از این فناوری استفاده می‌کنند، تا ۴۵ درصد سریع‌تر است. هسته‌های CPU استاندارد (چهار هسته با عملکرد بالا، شش هسته با بازدهی بالا) نیز سریع‌تر از مدل سال گذشته هستند، البته نه به طور چشمگیر. این تعجب‌آور نیست، زیرا هر تراشه سری M پی‌درپی طی سال‌ها پیشرفت‌های عملکردی متوسط مشابهی داشته است. (توجه داشته باشید که آی‌پد پروهایی با ۲۵۶ گیگابایت یا ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی تنها سه هسته با عملکرد بالا دریافت می‌کنند. همچنین آن‌ها با ۱۲ گیگابایت رم عرضه می‌شوند، در مقایسه با ۱۶ گیگابایت در پیکربندی‌های با حافظه داخلی بیشتر، اما این مقدار بیشتر از ۸ گیگابایت رم در گزینه‌های مشابه نسل قبلی است.) موتور عصبی (Neural Engine) نیز ارتقا یافته است. اپل همچنین وعده افزایش بزرگی در پهنای باند حافظه را می‌دهد که اکنون به ۱۵۳ گیگابایت بر ثانیه می‌رسد (تقریباً ۳۰ درصد بالاتر از M4). در نهایت، سرعت خواندن/نوشتن به حافظه داخلی تا دو برابر سریع‌تر از مدل سال گذشته است.

انجام برخی تست‌های عملکرد با برنامه‌های Geekbench 6 و Geekbench AI افزایش‌های عمده مورد انتظار برای عملکرد GPU و AI را نشان می‌دهد. تست‌های CPU تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای با Geekbench 6 حدود ۱۵ درصد و ۱۰ درصد بهتر از آی‌پد پرو M4 هستند، اما عملکرد GPU بیش از ۳۲ درصد افزایش یافته است.

وقتی به طور خاص به نتایج Geekbench AI نگاه می‌کنید، وضعیت چشمگیرتر است. این برنامه سه امتیاز ارائه می‌دهد و می‌تواند روی سه پایانه (Backend) تراشه مختلف (CPU، GPU و موتور عصبی) اجرا شود. هنگام اجرای تست‌های مبتنی بر CPU و موتور عصبی، M5 فقط با درصدهای تک رقمی از M4 بهتر عمل کرد. اما هنگام استفاده از GPU، امتیاز تک دقتی (Single-Precision) M5 ۲۲.۴ درصد بهتر از M4 بود. عملکرد نصف دقتی (Half Precision) و کوانتایز شده (Quantized) حتی چشمگیرتر بود؛ M5 به ترتیب ۸۵ درصد و ۱۰۱ درصد بهتر از M4 امتیاز کسب کرد.

نتیجه‌ای که این موضوع نشان می‌دهد این است که مگر اینکه به شدت از GPU خود برای کارهای هوش مصنوعی استفاده کنید، M5 به طور قابل توجهی بهتر از M4 نیست. این یک شگفتی بزرگ نیست و اکثر افرادی که در ۱۸ ماه گذشته برای یک آی‌پد پرو هزینه کرده‌اند، باید همچنان از خرید خود کاملاً راضی باشند. اما این امتیازات GPU دقیقاً نشان می‌دهند که M5 در مقایسه با نسل قبلی خود در کجا می‌تواند برتری یابد.

از آنجایی که من فقط کمتر از یک هفته است که آی‌پد پرو M5 را در اختیار دارم، هنوز در حال مقایسه M4 با M5 در کارهای خاص متمرکز بر هوش مصنوعی و در برنامه‌های خاص هستم و این بررسی را با جزئیات بیشتر در اواخر این هفته به‌روزرسانی خواهم کرد.

نکته‌ای که در مورد همه این‌ها وجود دارد این است که اگرچه M5 به طرز باورنکردنی قدرتمند است، اما برای اکثر کارهایی که مردم از آی‌پد استفاده می‌کنند، بیش از حد است. یک آی‌پد پرو با تراشه M2 سال ۲۰۲۲ همچنان برای اکثر کارهای استاندارد که به سرعت یا قدرت استثنایی نیاز ندارند، کاملاً پاسخگو به نظر می‌رسد. بله، قطعاً افرادی هستند که آی‌پد پرو می‌خرند و از تمام قابلیت‌های چشمگیر آن استفاده می‌کنند، و کسانی که این کار را انجام می‌دهند از عملکرد اینجا قدردانی خواهند کرد. اما برای همه افراد دیگر، M5 به تنهایی نحوه استفاده روزمره شما از آی‌پد پرو را تغییر نخواهد داد.

سخت‌افزار و نمایشگر همچنان خیره‌کننده هستند

هر کسی که از یک آی‌پد پرو قدیمی‌تر از مدل M4 سال گذشته ارتقا می‌دهد، فراتر از عملکرد صرف، با یک تجربه عالی روبرو خواهد شد. آی‌پد پرو M5 از نظر فیزیکی با مدل قبلی یکسان است، اما این مهم نیست زیرا من فکر می‌کنم این دستگاه هنوز هم فوق‌العاده‌ترین دستگاهی است که اپل می‌سازد. من سال گذشته در بررسی آی‌پد پرو M4 به عمق تغییرات زیادی که اپل ایجاد کرد، پرداختم و هر آنچه گفتم همچنان صدق می‌کند.

اما برای خلاصه‌سازی، آی‌پد پرو با وجود عملکرد قوی‌اش، فوق‌العاده قابل حمل است. اپل آن را حدود ۲۰ درصد نازک‌تر و حدود ۱۱۳ گرم سبک‌تر از مدل‌های آی‌پد پرو فروخته شده بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ ساخت. این موضوع به طور اساسی تجربه استفاده از آن را بهبود می‌بخشد. اگر آن را مانند یک تبلت در دست بگیرید، مدل ۱۳ اینچی اکنون به اندازه کافی سبک و نازک است که برای استفاده طولانی مدت بدون نیاز به زمین گذاشتن، راحت باشد. انجام هر کاری با کیبورد روی صفحه هنگام نگه داشتن آن هنوز هم کمی نامناسب است و گزینه ۱۱ اینچی هنوز بهترین اندازه برای کارهای دستی به نظر می‌رسد. اما آی‌پد پرو ۱۳ اینچی که من در حال بررسی آن هستم به دلیل وزن کمتر و ظاهر باریک‌تر، به طور محسوسی راحت‌تر از آی‌پد ایر قابل نگه داشتن است.

تنها شکایتی که ممکن است در مورد آن باریکی داشته باشم این است که اپل را از قرار دادن یک باتری بزرگ‌تر در اینجا باز می‌دارد. آی‌پد پرو M5 همان رتبه عمر باتری ۱۰ ساعته (برای مرور وب یا تماشای ویدیو) را دارد که هر آی‌پد از زمان عرضه تبلت در سال ۲۰۱۰ داشته است. اما در سال‌های اخیر، اپل تا حدودی تمرکز خود را از ساخت هر دستگاهی به نازک‌ترین شکل ممکن، به بهای چیزهایی مانند عملکرد یا عمر باتری، متوقف کرده است. واضح است که عملکرد در اینجا یک مشکل نیست. اما همان افرادی که برای عمر باتری طولانی در یک دستگاه ضخیم‌تر مانند مک‌بوک پرو ارزش قائل هستند، ممکن است در اینجا نیز همین احساس را داشته باشند.

این یک نظر معتبر است، اما یک تبلت قرار است بیشتر از یک لپ‌تاپ در دست گرفته و با خود حمل شود، بنابراین من درک می‌کنم که چرا اپل قابلیت حمل را بر طولانی‌تر کردن عمر باتری آی‌پد پرو ترجیح می‌دهد. به علاوه، قابلیت‌های شارژ سریع آی‌پد پرو M5، افزایش عمر آن را بسیار آسان می‌کند. با استفاده از شارژر دینامیک ۴۰ واتی جدید اپل که می‌تواند به طور خودکار تا ۶۰ وات افزایش یابد، من در ۳۵ دقیقه از ۲۳ درصد به ۷۰ درصد رسیدم. این کمی کندتر از ادعای اپل مبنی بر شارژ ۵۰ درصدی در ۳۰ دقیقه است، اما در محدوده “نزدیک به اندازه کافی” قرار داریم.

یک چیزی که سال گذشته با آی‌پد پرو M4 فرصت آزمایش آن را نداشتم، دوام آن بود. طراحی فوق‌العاده نازک تبلت، یادآور دستگاه‌های قبلی اپل بود که در خم شدن مشکلاتی داشتند. پس از گذشت بیش از یک سال با آی‌پد پرو قبلی، اصلاً نگران این یکی نیستم. من یک آی‌پد پرو M4 را در سراسر ایالات متحده و خارج از کشور بدون مشکل حمل کرده‌ام. البته، معمولاً در قاب کیبورد خود بوده است، اما با آن در Smart Folio معمولی که اپل می‌فروشد نیز سفر کرده‌ام و هیچ مدرکی از خم شدن ندیده‌ام. همچنین به خاطر نمی‌آورم در ۱۸ ماه گذشته گزارش‌هایی در مورد مشکلات دوام از طرف مالکان دیده باشم، بنابراین نگران دوام طولانی مدت آن نباشید.

هنوز نمی‌توانم بگویم که آی‌پد پرو M5 چقدر دور از شارژر دوام می‌آورد – در روزهای اول با یک دستگاه جدید، اغلب داده‌های زیادی را از نسخه‌های پشتیبان دانلود می‌کند و برخی بهینه‌سازی‌ها را انجام می‌دهد، بنابراین حس خوبی از مدت زمانی که معمولاً دوام می‌آورد به دست نمی‌آورید. اما تاکنون، عملکرد شبیه به آی‌پد ایر M3 و آی‌پد پرو M4 است که اخیراً بررسی کرده‌ام. من هنگام استفاده از کیبورد مجیک بین هفت تا هشت ساعت کارکرد داشتم و حدس می‌زنم هنگام تماشای ویدیوی ذخیره‌شده محلی، از تخمین ۱۰ ساعته عبور خواهم کرد. جزئیات بیشتر در این باره در آینده منتشر خواهد شد.

عملکرد، درست. طراحی، درست. سومین چیزی که همچنان در مورد آی‌پد پرو مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد، صفحه نمایش آن است. این دستگاه به سادگی زیباترین نمایشگری است که تا به حال روی یک دستگاه قابل حمل دیده‌ام، خواه لپ‌تاپ، گوشی یا تبلت باشد. نمایشگر OLED دوگانه (Tandem OLED) اپل (دو پنل OLED که روی هم قرار گرفته‌اند) در تمام جنبه‌ها مانند سال گذشته است. این بدان معنی است که صفحه نمایش ۱۳ اینچی دارای وضوح ۲۷۵۲ در ۲۰۶۴ (۲۶۴ پیکسل در اینچ) و روشنایی استاندارد است که می‌تواند به ۱۰۰۰ نیت برسد، یا تا ۱۶۰۰ نیت اوج برای محتوای HDR. به جز نمایشگر OLED، تنها بهبودهای نمایشگر آی‌پد پرو نسبت به آی‌پد ایر، پشتیبانی از ProMotion برای نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز و همچنین یک گزینه شیشه با بافت نانو (Nano-Texture Glass) برای مدل‌های ۱ ترابایت و ۲ ترابایت است.

اما واضح بگویم، صفحه نمایش آی‌پد پرو در یک سطح کاملاً متفاوت نسبت به صفحه نمایش آی‌پد ایر قرار دارد. بین نرخ نوسازی بسیار سریع‌تر، سطح روشنایی بالا، مشکی‌های کاملاً تیره و کنتراست فوق‌العاده، شکی نیست که این صفحه نمایش از هر آی‌پد دیگری بهتر است. متخصصانی که کارهای جزئی در زمینه ویدیو، عکاسی، طراحی با اپل پنسل پرو یا طراحی گرافیکی انجام می‌دهند، از همه این ویژگی‌ها قدردانی خواهند کرد. اما همچنین چیزی مانند تماشای فیلم در هواپیما را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

iPadOS 26

در بررسی سال گذشته آی‌پد پرو M4، نوشتم: “اپل هیچ نشانه‌ای از اینکه قرار است iPadOS را بیشتر شبیه به مک کند، نشان نداده است.” به این ترتیب، به مردم توصیه کردم آی‌پد پرو نخرند، مگر اینکه از محدودیت‌هایی که برای مدت طولانی در iPadOS وجود داشته، راضی باشند. تقریباً تا تابستان امسال طول کشید، اما آخرین به‌روزرسانی‌های اپل کلمات قبلی من را بی‌اعتبار کرد. با iPadOS 26، اپل تقریباً گفت “بی‌خیال” و به تقریباً تمام شکایت‌های نرم‌افزاری بزرگی که کاربران داشتند، رسیدگی کرد.

به عنوان یک یادآوری سریع: برنامه‌ها همچنان به طور پیش‌فرض در تمام صفحه باز می‌شوند، اما اکنون می‌توانید گوشه را بگیرید و اندازه آن را به هر شکلی که مناسب می‌دانید تغییر دهید؛ سپس می‌توانید هر تعداد پنجره‌ای را که می‌خواهید در آن نما روی هم قرار دهید. همچنین برنامه‌ها در به خاطر سپردن اندازه و موقعیت خود روی صفحه شما بهتر از همیشه عمل می‌کنند. اگر همه برنامه‌هایی را که با آن‌ها کار می‌کنید با کشیدن انگشت به بالا ببندید و سپس یکی را دوباره باز کنید، دقیقاً در همان جایی است که آن را رها کردید. اگر می‌خواهید چیزی را به حالت تمام صفحه برگردانید، کنترل‌های آشنای “چراغ راهنما” (Stoplight) از مک برای مدیریت آسان پنجره‌ها در دسترس هستند.

می‌توانید از پایین صفحه به بالا بکشید و برای یک ثانیه نگه دارید تا وارد نمای Expose شوید، که هر پنجره باز را در نمای شما نشان می‌دهد. کشیدن به سمت راست، تمام برنامه‌های تمام صفحه‌ای را که باز کرده‌اید، نشان می‌دهد. اگر یک برنامه در حالت تمام صفحه دارید، می‌توانید به یک برنامه پنجره‌ای برگردید که فقط روی کاری که در حال انجام آن هستید، شناور خواهد بود. همچنین یک نوار منو در بالای صفحه وجود دارد که دسترسی به کنترل‌های پیشرفته برای هر آنچه استفاده می‌کنید را آسان می‌کند.

همانطور که در تابستان هنگامی که برای اولین بار شروع به آزمایش iPadOS 26 کردم گفتم، نتیجه نهایی تمام این تغییرات این است که آی‌پد شما (مهم نیست از کدام نوع) با این به‌روزرسانی نرم‌افزاری به طور قابل توجهی تواناتر به نظر می‌رسد. و ویژگی‌های دیگری نیز وجود دارد که کاربران حرفه‌ای از آن‌ها قدردانی خواهند کرد، مانند یک برنامه Files (فایل‌ها) که به طور قابل توجهی بهبود یافته است. از آنجایی که داشتن چندین پنجره آسان‌تر است، جابجایی چیزها یا کشیدن و رها کردن چیزها در برنامه‌ها بسیار ساده‌تر شده است. همچنین گزینه‌های مرتب‌سازی بهبود یافته‌ای وجود دارد، در حالی که فایل‌های PDF بالاخره در برنامه جدید Preview باز می‌شوند تا در داخل Files.

قابلیت‌های وظایف پس‌زمینه (Background Task) نیز به طور قابل توجهی گسترش یافته است. به عنوان مثال، Final Cut Pro اکنون می‌تواند ویدیو را در پس‌زمینه رندر کند، در حالی که قبلاً، جابجایی به یک برنامه دیگر فرآیند طولانی و فشرده را متوقف می‌کرد. و توسعه‌دهندگان نیز می‌توانند از این API برای برنامه‌های خود استفاده کنند.

نمی‌توانم با اطمینان بگویم که این به تمام شکایات صاحبان مختلف آی‌پد پرو پاسخ خواهد داد، اما فکر می‌کنم اپل بدون اینکه صرفاً macOS را روی دستگاه قرار دهد و کار را تمام کند، به حداکثر نزدیکی ممکن رسیده است. حتی با به‌روزرسانی‌های بزرگ iPadOS، آی‌پد پرو برای همه مناسب نیست. بسیاری از مردم همچنان یک لپ‌تاپ سنتی را انتخاب خواهند کرد. اما آی‌پد همیشه ترکیبی بسیار منحصر به فرد از قدرت و قابلیت حمل را ارائه داده است، و با نرم‌افزار بهتر، بیش از همیشه یک گزینه قابل قبول است.

جمع‌بندی

نظر من در مورد آی‌پد پرو از سال گذشته تغییر نکرده است. من هنوز آن را یک دستگاه به طرز وحشیانه‌ای چشمگیر می‌دانم که شبیه چیز دیگری نیست که بتوانید بخرید. درست مانند مدل قبلی، دارای جدیدترین تراشه اپل، بهترین نمایشگری که اپل ساخته است (به غیر از مانیتور ۵۰۰۰ دلاری Pro XDR) و یک طراحی فیزیکی است که با توجه به میزان تکنولوژی فشرده شده در داخل آن، تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسد. واقعاً لذت‌بخش است و به لطف ترکیب iPadOS 26 و تراشه M5 حتی تواناتر از قبل است.

با این حال، من هنوز نمی‌توانم آن قیمت را هضم کنم. ۱۲۹۹ دلار برای یک آی‌پد ۱۳ اینچی با ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی، بدون اتصال 5G و بدون کیبورد مجیک، مبلغ زیادی است، حتی اگر به اندازه یک لپ‌تاپ با قیمت مشابه توانمند باشد. با توجه به تکنولوژی باورنکردنی درون آی‌پد پرو، می‌توانم درک کنم که چرا اینقدر گران است. و به اندازه کافی قدرتمند است که برخی خریداران می‌توانند از آن برای سه، چهار، حتی پنج سال استفاده کنند قبل از اینکه نیاز به به‌روزرسانی پیدا کنند، که این امر سرمایه‌گذاری اولیه را کمی کمتر سنگین می‌کند. مطمئناً از آن دسته دستگاه‌هایی نیست که نیاز به جایگزینی سالانه داشته باشد. اما مگر اینکه قرار باشد از آن به عنوان کامپیوتر اصلی خود استفاده کنید. تمام روز، هر روز و دقیقاً بدانید که چه مزایایی را از آی‌پد نسبت به یک لپ‌تاپ سنتی‌تر خواهید گرفت، احتمالاً بهتر است یک آی‌پد ایر بخرید و پول زیادی را پس‌انداز کنید.